مادربزرگم می گفت:

دل هر آدمی دری دارد…

باید باز کنی درِ دلت را رویِ لبخندها…

می گفت:

هر کدام از این درها یک کلید بیشتر ندارند

کلیدِ دل آدم دست خودش نیست

می گفت:کلیدها را پخش کرده اند بین آدمها

و هر کس یکی برای خودش برداشته

می گفت :

بلند شو و بگرد

بگرد ببین کلید قلبِ چه کسی در دستِ توست

و ببین کلید قلبت کجاست ؟

وصیت کرده ام بعد از مرگم

همراه من

دو فنجان چای هم دفن کنند

شاید

صحبت های من با خدا به درازا کشید

به هر حال

دلخوری ها کم نیست ...

.

تلویزیون آمد ، خواب رفت

زنا آمد ، ازدواج رفت

سود آمد ، برکت رفت

مد آمد ، حیا رفت

فست فود و پرخوری آمد ، سلامت رفت

رشوه آمد ، حق رفت

دیر خوابی آمد ، نماز صبح رفت

اسراف و مصرف گرایی آمد ، قناعت رفت

قوم پرستی آمد ، برادری رفت

ماهواره آمد ، حجاب رفت

تلفن آمد ، صله رحم رفت

کمی اندیشه کنیم !!!!

چه آمد و چه رفت !!!؟؟

پس قرآن کجای زندگی ماست !!؟؟

وانیلی باشد لطفا بی طعم موز

دل آسمان گرفته بود,هوای دل من هم سخت ابری بود

راه جاده را گرفتم و شانه به شانه خیال به راه افتادم

به خودم که آمدم روی صندلی قرمز نشسته بودم و

قهوه ی تلخ همیشگی روی میز بود

و چه سنگین بود جای خالی تو,روی صندلی سیاه روبه رو....

دوستی می گفت:

چرا هیچ کافه ای در دنیا میزی ندارد ,تنها با یک صندلی؟!

بعضی از روزها که میگذرد فکر میکنم به اندازه ی همان یک روز بزرگ شده ام،

روزهایی هم هست که همانم که بودم نه کمتر و نه بیشتر،

زخمی بر پهلویم است ،

 روزگار نمک می پاشد

و من پیچ و تاب می خورم

و همه گمان می کنند

که می رقصم . . .

زبان هيچ استخواني ندارد.... ا

ما آنقدر قوي هست كه بتواند قلبي رابشكند....

مراقب حرف هايتان باشيد!!

دختري پشت يك هزار توماني نوشت:

پدرمعتادم براي همين اسكناس يك شب مرا به دست كاسب سپرد.

خداياچقدر مي گيري كه بگذاري شب اول قبر قبل از اينكه تو ازم سؤال كني من ازت

بپرسم:چرا؟؟؟